Charakterystyka badania

Czas kaolinowo-kefalinowy, inaczej czas częściowej tromboplastyny po aktywacji (ATPP), służy do oceny drogi wewnątrzpochodnej aktywacji układu krzepnięcia. Do wewnątrzpochodnej aktywacji układu krzepnięcia dochodzi głównie w wyniku kontaktu krwi z odsłoniętym kolagenem w uszkodzonej ścianie naczynia. Droga ta jest zależna od aktywności takich osoczowych czynników krzepnięcia, jak czynnik XII, XI, IX i VIII, a także od czynnika X, który przekształca protrombinę w aktywną trombinę, a ta z kolei przekształca fibrynogen w fibrynę, czyli główny element skrzepu zamykającego uszkodzone naczynie.

Wskazania

Podstawowy parametr dla monitorowania leczenia heparyną niefrakcjonowaną. Przydatny w diagnostyce przyczyn krwawień (wrodzone i nabyte skazy krwotoczne), niedoborów czynników krzepnięcia i antykoagulantu toczniowego.

Jak się przygotować?

Podstawowe badanie krwi wykonuje się rano i na czczo. Wcześniejsze zjedzenie posiłku mogłoby wpłynąć na wynik badania.

Przebieg badania

Badanie jest proste i szybkie. Krew pobierana jest najczęściej z żyły w zgięciu łokciowym, rzadziej na grzbiecie dłoni lub stopy.

Na rękę zakładana jest opaska (staza). Ucisk ma spowodować napełnienie żył, co ułatwi pobranie krwi. Pielęgniarka może również, poprosić badanego o kilkukrotne zaciśnięcie ręki w pięść i jej rozluźnienie.

Miejsce wkłucia przed pobraniem zostanie zdezynfekowane. Krew pobiera się do sterylnej probówki systemu zamkniętego, próżniowego (zapewnia bezpieczeństwo pacjentowi i osobie pobierającej krew). Najczęściej pobiera się około 2-3 ml krwi, co jest wartością w żaden sposób niezagrażającą zdrowiu człowieka.

Po wyjęciu igły miejsce nakłucia należy ucisnąć gazikiem, aby zatamować krwawienie, po czym zostanie ono zabezpieczone plastrem z opatrunkiem. Nie zaleca się zginania ręki, gdyż może to spowodować powstanie krwiaka w okolicy nakłucia!

Interpretacja wyniku

W warunkach prawidłowych czas kaolinowo-kefalinowy wynosi od 26 - 40 sekund.

Ciekawostka

Leczenie przeciwzakrzepowe znane było już w starożytnym Egipcie, a stosowanym wówczas lekiem była hirudyna zawarta w wydzielinie pijawek. „Przystawianie” pijawek było rozpowszechnionym sposobem leczenia aż do początku XX tj. do momentu odkrycia heparyny przez studenta medycyny J. McLean’a w 1916 roku.

PAMIĘTAJ JEDNAK DROGI PACJENCIE: TWÓJ WYNIK POWINIEN ZAWSZE ZINTERPRETOWAĆ LEKARZ. POZIOM APTT ZAZWYCZAJ STANOWI JEDEN Z WIELU ELEMENTÓW BADAŃ